Το εγκαταλειμμένο εργοστάσιο της Υφανέτ καταλήφθηκε στις 20 Μάρτη του 2004. Η κατάληψη ήρθε ως επακόλουθο ζυμώσεων και αναγκαιοτητών που προέκυψαν ύστερα από τα γεγονότα του Ιούνη του 2003 και της αλληλεγγύης στους 7 συλληφθέντες και απεργούς πεινάς. Έτσι ορισμένες συλλογικότητες και άτομα που θέλησαν να δράσουν συλλογικά, ανταγωνιστικά και αυτόνομα μέσα από νέες πιο δυναμικές δομές, αποφάσισαν ύστερα από συνελεύσεις και συζητήσεις την κατάληψη του εργοστασίου.
Η κατάληψη του παλιού εργοστασίου είναι μια έμπρακτη απάντηση στον παραλογισμό της μητρόπολης, όπου οι άνθρωποι στοιβάζονται σε διαμερίσματα, οι δημόσιοι χώροι ερημώνουν, οι αλάνες γίνονται πάρκινγκ, τα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια γίνονται μουσεία-πολυχώροι κατανάλωσης και εφετζίδικων lifestyle συνευρέσεων. Η επιλογή της κατάληψης εκτρέπει την έννοια του ιδιωτικού χώρου και τον κάνει δημόσιο, ανοιχτό, ζωντανό.
Η κατάληψη ως πράξη είναι μια στιγμή απελευθέρωσης ως διάρκεια είναι η επανοικειοποίηση του κλεμμένου χώρου και χρόνου, ένα πείραμα μέσα από το οποίο θα ξαναεφεύρουμε συλλογικά τις επαναστατικές διαδικασίες που θα μας επιτρέψουν να κινηθούμε οργανωμένα και ανταγωνιστικά προς το υπάρχον, ένας χώρος ο οποίος θα γεννήσει σχέσεις συντροφικότητας και εμπιστοσύνης ώστε να κινηθούμε δημιουργικά απέναντι στη μιζέρια της αλλοτριωμένης κοινωνίας και των εαυτών μας. Σημαίνει ακόμα τη βίωση μιας καθημερινότητας ενάντια στην πραγματικότητα του χρήματος, τις ιεραρχικές-εξουσιαστικές δομές και την αυταρχικότητα του συστήματος.
Μέσα από κάθε μας ενέργεια προσπαθούμε να φτάσουμε ένα βήμα πιο κοντά στην ανατροπή, στη συλλογικοποίηση των αρνήσεων και των ονείρων μας.
