Άμεση απελευθέρωση του Θοδωρή Ηλιόπουλου

 Μια σφαίρα ενός μπάτσου βρήκε τον στόχο της. Και ήταν αρκετή. Η απάντηση ήταν ένας μήνας. Ένας Δεκέμβρης που άφησε να αναδυθεί στην επιφάνεια ο πάντα υπαρκτός, ρητός ή άρρητος, κοινωνικός πόλεμος. Να αναδυθεί σε όλο του το μεγαλείο. Όταν ο θόρυβος αυτής της γιορτής σταματά, είναι αναμενόμενο κάποιοι να πάρουν τα μέτρα τους. Η αντιεξέγερση ξεκινά: εκατοντάδες συλλήψεις, ξυλοδαρμοί, απελάσεις μεταναστών.

Σε αυτό το κλίμα συλλαμβάνεται και ο Θ. Ηλιόπουλος, επειδή επέλεξε να περπατήσει στους εξεγερμένους δρόμους του Δεκέμβρη. Το κράτος θα οργανωθεί και θα περάσει στην αντεπίθεση. Τους επόμενους μήνες θα ακολουθήσει ένα συστηματικό και διαρκές πογκρόμ εναντίον των μεταναστών καθώς και η προαναγγελία ενός οργανομένου σχεδίου επίθεσης στους ριζοσπαστικούς χώρους. Είναι η προσπάθεια κυριαρχίας να παγώσει τον κοινωνικό πόλεμο. Να επιβάλλει την Ησυχία, την Τάξη, να υποσχεθεί την Ασφάλεια.

Επτά μήνες μετά την εξέγερση, ο Θ. Ηλιόπουλος παραμένει προφυλακισμένος στις Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού, με μοναδικό στοιχείο εναντίον του τη μαρτυρία δύο ανδρών των ΜΑΤ. Μετά την απόρριψη της αίτησης αποφυλάκισης του, ο Θ. Ηλιόπουλος ξεκινάει απεργία πείνας, αγωνιζόμενος για την προσωπική αξιοπρέπεια και ελευθερία.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ