Τυφλοπόντικας 03 / που σκάβει επίμονα
Το 3ο τεύχος του Τυφλοπόντικα εκδόθηκε στη Θεσσαλονίκη τον Ιούνιο του 2021, σε 1000 αντίτυπα. Διανέμεται σε στέκια, καταλήψεις, κοινωνικούς χώρους και η κάλυψη των εξόδων γίνεται με ελεύθερη συνεισφορά. Αποτελεί προϊόν συλλογικής, κριτικής επεξεργασίας, όσων μας απασχόλησαν το τελευταίο διάστημα, (ή τα δυο τελευταία lockdown). Η χρήση του είναι ελεύθερη για κινηματικούς σκοπούς.
Η συνέλευση της Φάμπρικα Υφανέτ συναντιέται κάθε Τρίτη στις 19:00 στην κα-
τάληψη, Ομήρου & Περδίκα γωνία, Κάτω Τούμπα.
Για επικοινωνία: yfanet.espivblogs.net /// contact@yfanet.net
Εδώ ολόκληρο σε ψηφιακή μορφή : Τυφλοπόντικας 3
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Ι.EDITORIAL / ΙΙ.ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ (ΠΕΡΙΟΔΟΣ 2Η) / ΙΙΙ. ΚΑΤΙ ΜΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ / IV. ΟΙ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ / V. Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ ΩΣ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ / VI. ΧΡΟΝΟΣ ΠΕΘΑΡΧΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ
Editorial :
Το κυνήγι του τυφλοπόντικα
Να ξέρεις: οι άνθρωποι είναι ό,τι και η εποχή τους
{Ληρ, V, 3, 30)
Οφείλουμε να το ομολογήσουμε δημοσίως: στα 4 χρόνια που μεσολάβησαν από την έκδοση του 2ου τεύχους ο τυφλοπόντικας δεν διατήρησε τα πρωτεία στο σκάψιμο. Η αυτοκρατορία των νεκροταφείων τον ξεπέρασε σπέρνοντας ταφόπλακες στον διάβα της. Η κατάρα της μάνας του Κοριολάνου που κραύγαζε μαύρη πανούκλα ν’ απλωθεί στην εργατιά της Ρώμης και να ρημάξει τέχνες και τεχνίτες! έγινε υλική πραγματικότητα με την πανδημία COVID-19. Οι νεκροί της πανδημίας, οι νεκροί μας, οδήγησαν τον τυφλοπόντικα σε αλλαγή πορείας. Ο στόχος όμως παραμένει: πάντα να σκάβει τα θεμέλια αυτού του σάπιου κόσμου, πάντα ενάντια στο καρκίνωμα που λέγεται πατρίδα με τόση λύσσα όση δεν έχουν όλα τα σκυλιά του Άδη.
Θα μπορούσε κάποιος να καταλογίσει στον τυφλοπόντικα οκνηρία. Κάποιος λιγότερο κακοπροαίρετος, ολιγωρία. Αν όμως η υπομονή είναι αρετή, η αναμονή είναι τέχνη και ο σωστός συγχρονισμός είναι το μόνο που μετράει στον αδιάκοπο πόλεμο με τον χρόνο.
Στο τεύχος αυτό λοιπόν φιλοξενούνται κείμενα συλλογικά επεξεργασμένα από τη συλλογικότητα της κατάληψης Φάμπρικα Υφανέτ που ασχολούνται με τη ζωή και τον θάνατο στην πανδημία, τις στάσεις των κινημάτων και των υποκειμένων απέναντι στην πρωτοφανή συνθήκη, τις μεταβολές του αστικού τοπίου με γνώμονα την παραγωγή αξίας αλλά και με ζητήματα έθνους, ασφάλειας και μετανάστευσης. Δεν φιλοδοξούν να αποτυπώσουν την κρυφή αλήθεια όπως ευαγγελίζονται οι εκ δεξιών κι εξ ευωνύμων συνωμοσιολόγοι. Μιλάμε και δρούμε πάντα ορμώμενοι από την τάξη μας και κατευθυνόμενοι προς την καταστροφή της.
Γράφοντας αυτές τις εισαγωγικές γραμμές έρχεται αναπόφευκτα στον νου ένα απ’ τα τελευταία έργα του Σαίξπηρ, ο Περικλής, όπου σε ένα σημείο ο ηγεμόνας δηλώνει:
Όποιος κρατάει βιβλίο με όσα κάνουν οι μονάρχες, ασφάλεια έχει αν το κρατάει κλειστό και δεν το δείχνει.
Τα βιβλία μας, τα κείμενά μας, οι εκδόσεις και οι εκδηλώσεις μας ήτανε πάντα ανοιχτά και δημόσια όπως ακριβώς και οι συνελεύσεις μας. Αλίμονο αν διστάσουμε στιγμή γι’ αυτό. Ό,τι καταγράφουμε για το παρελθόν, είναι πρόλογος για το μέλλον. Κι αυτό, θα το γράψουμε εμείς.
Σαλόνικα τέλη Μάη 21
