Παύση των διώξεων των αρνητών στράτευσης
Στο στρατό να πάνε χαρωπά
μπάτσοι, πατριώτες και αφεντικά.
Το τελευταίο διάστημα, μπορεί κανείς να παρατηρήσει ένα μπρος-πίσω σε σχέση με τις διώξεις των αρνητών στράτευσης: αυτοί που ευαγγελίζονταν “να σταματήσουν τις διώξεις σε βάρος όλων των αντιρρησιών συνείδησης” και διαβεβαίωναν “το στρατιωτικό κατεστημένο και την ηγεσία του ΥΠΕΘΑ ότι από δω και στο εξής η σύγκρουση μαζί τους θα είναι διαρκής και αταλάντευτη.”, συνέχισαν την καταστολή αυτή ακάθεκτοι μετεκλογικά. Και όταν είδαν ότι η καταστολή χωρίς κάποιο προσωπείο δεν απέφερε τους καρπούς που περίμεναν, είπαν να δοκιμάσουν αλλιώς. Έταξαν “άφεση αμαρτιών” σε οποιονδήποτε αρνητή στράτευσης μετανοήσει, είτε υπηρετώντας, είτε παίρνοντας τρελόχαρτο ή ακόμα και εξαγοράζοντας την θητεία. Όσοι επιμείνουν στην άρνηση στράτευσης, παραμένουν αντιμέτωποι με την καταστολή.
Και αυτό το βλέπουμε να συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας. Την ίδια ώρα που η κοινότητα του έθνους αναπαράγει ένα κλίμα έντασης στο Αιγαίο, την ίδια ώρα που φυτεύει και πάλι σημαίες σε βραχονησίδες, την ίδια ακριβώς ώρα τα εξαχίλιαρα πρόστιμα αποστέλλονται το ένα μετά το άλλο, την ίδια ώρα η αστυνομία εισβάλλει σε σπίτια αρνητών στράτευσης ψάχνοντάς τους ή τους συλλαμβάνει όταν δίνουν το παρών σε Τμήματα για άσχετους με τον στρατό λόγους. Η φύση των διώξεων των αρνητών στράτευσης είναι τέτοια, που στοχεύει στην οικονομική, πολιτική και προσωπική τους εξόντωση. Και αυτό γιατί το αδίκημα της ανυποταξίας θεωρείται από το ελληνικό κράτος ως “διαρκές”, επιτρέποντας στις διώξεις και τα πρόστιμα να επαναλαμβάνονται 2, 3, 4, 5 φορές, μέχρι να φτάσει κανείς την ηλικία κατά την οποία δεν θεωρείται πλέον στρατεύσιμος.
Στην περίπτωση του ολικού αρνητή στράτευσης Δημήτρη Δ. Καθώς ο σύντροφος κλήθηκε για 3η φορά να παρουσιαστεί και του επιβλήθηκε 3ο εξαχίλιαρο μέσα σε 2 χρόνια, ασκήθηκε ποινική δίωξη εναντίον του, φέρνοντάς τον αντιμέτωπο με μια επιλογή: όταν ξαναπεράσει από στρατοδικείο, είτε να εξαγοράσει την θητεία του, καταβάλλοντας ένα υπέρογκο χρηματικό ποσό είτε να βρεθεί στην φυλακή.
Οι συνεχείς και αλλεπάλληλες διώξεις, τα πρόστιμα, τα στρατοδικεία, δεν είναι τίποτα άλλο από τη συνεχή καταστολή όσων επιχειρούν να διαρρήξουν την εθνική ενότητα. Μια εθνική ενότητα που πνίγει μετανάστες στα αιγαίο και πόλεις ολόκληρες με τα εθνικά της ιδεώδη, και στήνει φιέστες πολέμου με κάθε ευκαιρία, δημιουργώντας παράλληλα εχθρούς μέσα και έξω από τα σύνορα. Η εθνική αυτή ενότητα όμως δεν μας χωρούσε ποτέ. Αντιθέτως, εχθρευόμαστε αυτήν και τους στρατούς της. Το δηλώνουμε ξεκάθαρα λοιπόν, δεν πολεμάμε για καμία πατρίδα, κανένα λαό, κάνενα κράτος και κανένα εθνικισμό. Δεν πάμε στο στρατό ούτε με σφαίρες.
Καμία δίωξη στους ολικούς αρνητές στράτευσης
Ούτε μια ώρα στο στρατό
(να πάνε οι πατριώτες να φάνε το σκατό)
