Πόσα?
Είμαστε εδώ από καιρό, 15 χρόνια λένε κάποιοι, μα εμείς θυμόμαστε εκατομμύρια στιγμές, συναισθήματα, συναντήσεις, αγώνες, σφιγμένες γροθιές…
Τα τελεσίγραφα δεν μας αγγίζουν, γιατί βλέπετε,
σ’ έναν κόσμο με αμφίβολες δουλειές κι ωράρια γεμάτα ανασφάλεια για κάποιες ή κυνήγι εργασίας για άλλες, μαθήματα όλη μέρα και ύστερα διάβασμα για να βγει η σχολή στα 4 χρόνια, υποχρεώσεις σε υπηρεσίες, χαρτούρα και ουρές από τα νοσοκομεία μέχρι τα σουπερμαρκετ, αλλά και σε άχαρες οικογενειακές υποχρεώσεις
Ο χρόνος τρέχει ούτως ή άλλως εναντίον μας.
Και του ‘χουμε κηρύξει πόλεμο προ πολλού.
