03.11 | ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΝΤΟΥΓΡΟΥ

Σκοτάδι/οι προβολείς ανάβουν/αλλά καμία ταινία πάνω στο πανί/μόνο φωνές/«ανοίχτε, ρε μαλακισμένα»/πιο δυνατοί προβολείς/και δυνατοί κρότοι στην πόρτα/η ταινία αρχίζει

 

Σας ομιλεί η φωνή της εξουσίας

 

Η ΕΛΑΣ σήμερα το πρωί απελευθέρωσε στη Λάρισα άλλο ένα δημόσιο κτήριο που επι 7 χρόνια τελούσε υπό κατάληψη. Πρόκειται για τον χώρο του δημοτικού γηροκομείου του Δήμου Λάρισας. Άβατα και ανομία δεν μπορούν να έχουν σχέση με την δημοκρατία μας. Συνεχίζουμε αποτελεσματικά!

 

Άλλο ένα δημόσιο κτίριο;

 

Οι ζωές μας έχουνε όνομα και πρόσωπο/ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΝΤΟΥΓΡΟΥ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

 

Άβατα και ανομία;

 

Μάλλον τόποι ανοιχτοί σ’ όσους ακόμα δεν αντιμετωπίζουν τη (συλλογική) ευτυχία των άλλων, ως εμπόδιο στη δικιά τους ευτυχία/σπίτια εγκαταλελειμμένα για χρόνια, αφημένα να ρημάζουν που ξαναπαίρνουν ζωή από κάποιες που τα καταλαμβάνουν με το μάτι να γυαλίζει από δίψα για δημιουργία/κι αυτές οι «κάποιες» ενοχλούν/ενοχλούν γιατί τον πολιτισμό που παράγουν δεν τον κρατάνε για την πάρτη τους, αλλά τον προτείνουν/τον παρουσιάζουν ως κάτι ζωντανό και ξεκάθαρο που διακρίνεται μέσα από τα μαύρα σύννεφα αυτής της πραγματικότητας/μιας πραγματικότητας που αυτήν τη στιγμή υπόσχεται μόνο φτώχεια κι εξαθλίωση

 

Διακοπή για διαφημίσεις

 

Καταναλώστε: ρόλους/εικόνες/πρότυπα συμπεριφοράς/φιέστες/in μαγαζιά/αναπλασμένες πόλεις/σικάτα σαββατόβραδα/εθνικά παραμύθια/ψευδαισθήσεις μεγαλείου

 

Απότομη επιστροφή στην πραγματικότητα

 

Ο χειμώνας που έρχεται θα ‘ναι δύσκολος, λένε. Να σφίξουμε το ζωνάρι, να κάνουμε οικονομίες, να μάθουμε να μη σπαταλάμε τις κιλοβατώρες. Κυρίως, όμως, να εμπεδώσουμε την κουλτούρα του «ο καθένας μόνος του» -ό,τι κι αν σημαίνει αυτή η μοναξιά: άγχη κι ανασφάλειες για το μέλλον που πρέπει να τις διαχειριζόμαστε ατομικά/καβούκια απόδρασης από την πραγματικότητα/καταφυγή στους εκβιασμούς της οικογένειας/μίσος για τον διπλανό μας και τη «διαφορετική» από εμάς/μια αναμμένη TV να φωτίζει το δωμάτιο με τις φάτσες υπουργών, μπάτσων και δημοσιογράφων να ονοματίζουν ως «εχθρό» καταλήψεις σαν την Ντουγρού στη Λάρισα. Γιατί; Μα γιατί ο εχθρός όλων αυτών είναι πρώτα απ’ όλα κοινωνικός: προκαλεί την κουλτούρα του ατομισμού, δεν σέβεται την οικογένεια, ούτε την ιδιοκτησία, δεν καταναλώνει πατρίδα και θρησκεία, πάει κόντρα στο σκουπιδαριό των Μ.Μ.Ε., δίνει απλόχερα ενώ μας μαθαίνουν να αγοράζουμε και να πουλάμε. Και το κυριότερο: δεν μοιάζει να εξαφανίζεται, όσες εκκενώσεις καταλήψεων κι αν γίνονται, όση καταστολή κι αν πέφτει πάνω στους αγώνες.

 

Λήξη προβολής

 

Τα φώτα σβήνουνε/ο κόσμος αποχωρεί/οι μπάτσοι δηλαδή/και κάποιες με χειροπέδες στις κλούβες/αλλά την ίδια στιγμή πιο ελεύθερες από ποτέ/κακοστημένες φωτογραφίες θα προσπαθήσουν να παρουσιάσουν τις σχέσεις ως ντουβάρια/την κίνηση ως παγωμένα ενσταντανέ/την ζωντάνια και τον θόρυβο ως σιωπή και δωμάτια αδειανά/φεύγουν και οι τελευταίοι περίεργοι της γειτονιάς/ένα λουκέτο μπαίνει στην πόρτα/σιωπή/σιωπή

 

Σιωπή;

 

Ατυχήσατε. Αυτό το έργο θα έχει και άλλη σεζόν. Coming soon to a theater near you…

 

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Ντουγρού στη Λάρισα

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Ίσως σας ενδιαφέρουν…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *