Εξέγερση εργατών στο Σουράτ της Ινδίας | Τα πρώτα σφυρίγματα στην αναμμένη χύτρα της εξέγερσης της εργατικής τάξης

12 Απριλίου 2020

Από έναν εργάτη στο Δελχί. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο Kaam se chutti (Time off Work)

Τη δεύτερη ημέρα του lockdown σε εθνικό επίπεδο, στις 24 Μαρτίου, υπήρξε μία σύγκρουση με την αστυνομία των εργατών στην περιοχή Vadod Surat, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από χίλιοι εργαζόμενοι. Χθες το βράδυ, στις 10 Απριλίου, στην περιοχή Laksana του Surat, ομάδες εργατών βγήκαν και πάλι στους δρόμους, επιτέθηκαν και έκαψαν οχήματα και πέταξαν πέτρες στην αστυνομία, όταν οι δυνάμεις της έφτασαν για να τους συλλάβουν . Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προσπάθησαν να σπείρουν τον πανικό με τους παρουσιαστές των ειδήσεων να χρησιμοποιούν παραλλαγμένες αφηγήσεις και ψέματα, προκείμενου να μην αναδυθεί το γεγονός ότι οι εργάτες εξεγείρονται. Το επόμενο πρωί η κυβέρνηση ανέπτυξε τη Δύναμη Ταχείας Δράσης στην περιοχή και η αστυνομία συνέλαβε περίπου 60-70 άτομα.

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προσπάθησαν με διάφορους τρόπους να αναστρέψουν αυτή τη δύσκολη κατάσταση, αλλά απέτυχαν επειδή δεν ικανοποιούνται τα αιτήματα των εργαζομένων και έτσι αυτοί συνέχιζαν να διαμαρτύρονται, ρίχνοντας πέτρες στην αστυνομία , βάζοντας φωτιές, σπάζοντας στην πράξη την κοινωνική απομάκρυνση και το lockdown. Τα μέσα ενημέρωσης κατηγορούν τους εργάτες ότι δεν κατανοούν την ένταση της επιδημίας, λέγοντάς τους να παραμείνουν στα δωμάτιά τους, να παραμένουν ήρεμοι, να τρώνε τα τρόφιμα που τους δίνουν οι ΜΚΟ και η κοινωνία των πολιτών. Ανταπαντώντας, οι εργαζόμενοι πράττουν με κοινωνική αλληλεγγύη, καθώς αδυνατούν να ασκήσουν φυσική απομάκρυνση.

Οι εργάτες αποκρίνονται ότι η φυσική απομάκρυνση πάει κατά διαόλου. Ζουν σε στενά παρακείμενα δωμάτια, χρησιμοποιούν κοινόχρηστες κουζίνες, μπάνια και βρύσες, και στέκονται σε μακριές ουρές για φαγητό. Πολλοί ρωτούν ποιοι είναι οι άνθρωποι που τους διδάσκουν μαθήματα φυσικής απομάκρυνσης; Η πρόθεση εκείνων που δίνουν φαγητό είναι καλή, αλλά το φαγητό είναι άγευστο. Οι ιδιοκτήτες των εταιρειών αρνούνται να πληρώσουν τους μισθούς τόσο για το χρόνο που εργάζονται, όσο και για το χρόνο που δεν εργάζονται. Η αστυνομία έχει σταματήσει την κίνηση των ανθρώπων. Εκατομμύρια εργάτες από τα Madhya Pradesh, Uttar Pradesh, Bihar, Jharkhand και Odisha εργάζονται στις επιχειρήσεις κλωστοϋφαντουργίας, διαμαντιών και κατασκευών του Surat.

Αν και οι κυβερνήσεις έχουν απαγορεύσει την κυκλοφορία των ανθρώπων, οι εργατικές πρακτικές δείχνουν ότι η κοινωνική απομάκρυνση και το σχέδιο του lockdown που οι κυβερνήσεις επέβαλαν στην εργατική τάξη είναι άχρηστες. Λένε ότι για να μην πεθάνουν οι άνθρωποι από ασθένειες, οι κυβερνήσεις και οι πλούσιοι τους έχουν αφήσει να πεθαίνουν από την πείνα και την απελπισία.

Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια άλλη αλήθεια που κρύβεται πίσω από αυτά τα γεγονότα τα οποία τα μέσα ενημέρωσης και οι εμπειρογνώμονες φοβούνται να πουν. Το εμπόριο διαμαντιών βρίσκεται εδώ και πολύ καιρό σε παρακμή. Αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Σε περιόδους παγκόσμιας ύφεσης, η ζήτηση για διαμάντια και πολύτιμους λίθους πέφτει. Η βιομηχανία διαμαντιών και οι εργαζόμενοι που ασχολούνται με αυτήν το βιώνουν εδώ και πολύ καιρό. Δεν υπάρχουν αυξήσεις μισθών και καθόλου ή χαμηλά επιδόματα – αυτές ήταν οι εμπειρίες των τελευταίων ετών. Η αρνητική κλίση της βιομηχανίας διαμαντιών έχει επιταχυνθεί τα τελευταία χρόνια. Ταυτόχρονα, η ζήτηση για έτοιμα ενδύματα μειώθηκε επίσης λόγω της παγκόσμιας ύφεσης. Η παγκόσμια ύφεση μείωσε επίσης τη ζήτηση για υφάσματα και νήματα. Οι εταιρείες δυσκολεύονται να πληρώσουν τους μισθούς των εργαζομένων και επί του παρόντος δεν συμμορφώνονται με την εντολή της κυβέρνησης να πληρώνουν τους εργαζόμενους ακόμη και κατά τη διάρκεια του lockdown. Το ίδιο συμβαίνει και με τον κατασκευαστικό τομέα, ο οποίος έχει περάσει από μαζική ύφεση τουλάχιστον για τα τελευταία 6 με 7 χρόνια. Οι εταιρείες δεν μπορούν να λειτουργήσουν, δεν μπορούν να αποπληρώσουν τις δόσεις δανείων και οι τράπεζες χρεοκοπούν.

Σήμερα, η επιδημία του κοροναϊού λειτουργεί σαν μία μεγάλη δικαιολογία για τις κυβερνήσεις και τις εταιρείες προκείμενου να κρύψουν την κοινωνική παρακμή τους με το να :

• Σταματάνε τους εργάτες και τις εργάτριες από από το να συναντιούνται και να συγκεντρώνονται
• Δημιουργώντας φόβο μεταξύ των εργαζομένων
• Κάνοντας τους εργάτες να κάθονται στο σπίτι, μακριά από τα εργοστάσια
• Αποφεύγοντας να εκπληρώνουν τις ευθύνες τους έναντι των εργαζομένων

Σε αυτή την περίοδο ύφεσης, οι εργαζόμενοι έχουν ήδη καταλάβει πώς η κυβέρνηση και οι πλούσιοι χρησιμοποιούν την πανδημία ως δικαιολογία για να κρύψουν τις δικές τους αδυναμίες. Αφενός, οι κυβερνησεις-οι επιχειρήσεις- οι πλούσιοι- οι εμπειρογνώμονες αρνούνται την κοινωνικότητα στην πλειοψηφία της κοινωνίας, ενώ από την άλλη, οι εργαζόμενοι ασκούν τη βασική τους ανθρώπινη κοινωνικότητα με το αρνούνται την απαγόρευση της κυκλοφορίας. Δεν μπορείς απλώς να περάσεις την πανδημία στο σπίτι· πρέπει να δημιουργηθούν καλύτερες συνθήκες για τη φροντίδα και τη θεραπεία. Οι εργαζόμενοι κάνουν τέτοια μεγάλα βήματα προκείμενου προωθήσουν τέτοιες ευνοϊκές συνθήκες.

Σε κάποιο άλλο μέρος, στο Uttar Pradesh την 1η Απριλίου, σχεδόν 19.000 εργαζόμενοι που λειτουργούν περίπου 4.700 ασθενοφόρα απέργησαν για δύο ημέρες δηλώνοντας ότι δεν έχουν καταβληθεί μισθοί τους τελευταίους 2 μήνες, αλλά ούτε τους έχουν δοθεί προστατευτικά εργαλεία ενώ εργάζονται. Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι της Uttar Pradesh μίλησαν με τον επικεφαλής του σωματείου και τους διαβεβαίωσαν ότι θα τους δοθούν σύντομα οι μισθοί και τα προστατευτικά τους εργαλεία. Οι υπηρεσίες ασθενοφόρων έχουν αρχίσει να λειτουργούν ξανά από τότε. Ο υπάλληλος παρατήρησε επίσης ότι είναι παράνομο το να απεργείς σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όπως αυτή.

Το κείμενο το μεταφράσαμε για τις ανάγκες της ελληνικής έκδοσης του site Fever