Σορολοπ 9 | Περιοδικό ανατρεπτικών προθέσεων

PDF: Σορολόπ9_pdf

Editorial

Το να συνηθίζεις την καταστολή, σημαίνει πρώτα απ’ όλα να συνηθίζεις να την πολεμάς.

Gianfranco Sanguinetti

Πριν ένα χρόνο περίπου, στο εξώφυλλο του 7ου τεύχους του Σορολόπ βρισκόταν ένα διαφορετικό γιγαντοπανό -πάλι πάνω στην Καμάρα. «Ή με τη δυστοπία ή με την ομορφιά» διακήρυττε αδιάλλακτα με αφορμή την εκκένωση της Rosa Nera στα Χανιά, ενώ πρόσφατη ήταν και η εκκένωση της κατάληψης Terra Incognita στη Θεσσαλονίκη.

Ένα χρόνο μετά, η ομορφιά αγκαλιάζει ξανά την πόλη των Χανίων, με τη Rosa Nera να ξαναείναι κατάληψη, αποδεικνύοντας ότι η δυστοπία που θέλουν να μας επιβάλουν δεν είναι ανίκητη. Την ίδια στιγμή, εδώ κι ένα χρόνο η κατάληψη Terra Incognita φαινομενικά παραμένει σφραγισμένη· ουσιαστικά βρίσκεται παρούσα όπου χτυπά ο παλμός του κοινωνικού ανταγωνισμού: στα αναχώματα ενάντια στην εθνικιστική επέλαση, σε διαμαρτυρίες για τα νέα αντεργατικά νομοσχέδια, στην αλληλεγγύη στους πυρόπληκτους, σε αγώνες ενάντια στη λεηλασία της φύσης, σε παρεμβάσεις σε δημόσια κτίρια, σε προβολές κι εκδηλώσεις.

Ανεξάρτητα από τις διαφορές που χαρακτηρίζουν τις δύο περιπτώσεις, αναγνωρίζουμε σ’ αυτές κι ένα κοινό: η κρατική καταστολή, ενώ σε πρώτο βαθμό φάνηκε να είναι ικανή να στερήσει από τις εν λόγω καταλήψεις/συλλογικότητες ένα από τα σημαντικότερα όπλα τους, δηλαδή τα σταθερά σημεία αναφοράς τους, τελικά δεν κατάφερε να εξαφανίσει ό,τι πολυτιμότερο κατέκτησαν μέσα στα χρόνια: τις σχέσεις τους· σχέσεις ικανές όχι μόνο να διατηρούνται, αλλά και να επεκτείνονται, να ξανακερδίζουν χαμένα εδάφη, να βρίσκονται εντός των ανταγωνισμών του σήμερα.

Φέτος, η λογική του κεφαλαίου που δεν μπορεί ν’ ανεχθεί άδεια κτίρια να χρησιμοποιούνται δίχως ν’ αποφέρουν οικονομικό κέρδος, χτύπησε (για άλλη μία φορά) και τη μεγάλη πόρτα της Υφανέτ. Και η πόρτα άνοιξε, δεν έμεινε ερμητικά κλειστή. Άνοιξε για να βγουν από μέσα της ρητές διαθέσεις υπεράσπισης, συνθήματα για βίλες κι εγκαταλελειμμένα, χρώματα που βάψανε τους τοίχους της Τούμπας, μικρόφωνα που ανοίξανε για ν’ ακουστούνε κουπλέ για τη διάσωση της μνήμης, τηλεπαιχνίδια που σε έκαναν να πάρεις θέση, παλιές ιστορίες για μία πούστικη Αθήνα και πιο πρόσφατες για το πώς στέλνουμε ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις στον αγύριστο.

Μα καλά, πώς να εκκενώσει κανείς τέτοια όρεξη για δημιουργία;

Υ.Γ. Tο Σορολόπ εκδίδεται σε άτακτα χρονικά διαστήματα από κόσμο της συνέλευσης της κατάληψης Φάμπρικα Υφανέτ και διακινείται με ελεύθερη συνεισφορά. Οι απόψεις του δεν ταυτίζονται απαραίτητα με το σύνολο της συνέλευσης. Για επικοινωνία: sorolopmag@riseup.net