Άμεση, δωρεάν, καθολική πρόσβαση στην υγεία
ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΕΛΟΣ
“Το δημόσιο σύστημα υγείας στα όρια του” ωρύονται πανικόβλητοι στα δελτία ειδήσεων. Οι κλινικές κλείνουν για να μετατραπούν σε δωμάτια covid, τα χειρουργεία αναβάλλονται και για να φτάσει κανείς στο νοσοκομείο πρέπει να περάσει πρώτα με επιτυχία τα εμπόδια του 1135 (τηλ. εοδυ) και των μπάτσων. Οι μειώσεις προσωπικού και οι αποκλεισμοί από το δημόσιο σύστημα υγείας δεν είναι κάτι καινούριο βέβαια. Είναι κομμάτι των πολιτικών απαξίωσης του, που ασκούνται εδώ και χρόνια. Απλά στα νοσοκομεία σήμερα, φανερώνεται εξόφθαλμα το κυνικό πρόσωπο αυτού του κόσμου. Οι εργαζόμενοι γίνονται λάστιχο προκειμένου να ανταπεξέλθουν σε έναν φόρτο εργασίας που είναι αδύνατον να καλύψουν με ποιοτικούς όρους. Το κόστος περίθαλψης μεταφέρεται όλο και περισσότερο πάνω μας, όπως και η ευθύνη της έκθεσης και προσβολής μας από οποιαδήποτε ασθένεια. “Εσύ φταις, εσύ θα πληρώσεις” μας λέει το κράτος. Σ’ έναν κόσμο όμως, που είμαστε αναγκασμένοι να δουλεύουμε 8ωρα και 12ωρα υπό συνθήκες πίεσης, που ζούμε στοιβαγμένοι σε πόλεις και αναπνέουμε το σκατένιο αέρα των εργοστασίων, που κάποιες από μας ζουν αποκλεισμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης υπό άθλιες συνθήκες διαβίωσης, που η ποιότητα της ζωής μας συνολικότερα είναι ανάλογη του μεγέθους πορτοφολιού μας, η υγεία μας είναι κατά βάση ζήτημα ταξικό και μοναδικός υπεύθυνος για την κατάσταση της είναι ο καπιταλιστικός τρόπος παράγωγης και ζωής. Το σύστημα υγείας είναι διαμορφωμένο με τέτοιον τρόπο, ώστε να κρατάει ζωντανό το κομμάτι του πληθυσμού εκείνο που ναι χρήσιμο για την παραγωγή, κι όσοι περισσεύουν να πετιούνται στο περιθώριο.
ΑΜΕΣΗ
στο ιατρείο, στο κέντρο υγείας, στο νοσοκομείο, όχι στο τηλέφωνο του εοδυ, όχι με αναμονή βδομάδες και μήνες για ένα ελεύθερο ραντεβού (είτε πρόκειται για ανάγκη είτε για προληπτικούς λόγους και παρακολούθηση)
ΔΩΡΕΑΝ
όχι μόνο χωρίς είσοδο και αντίτιμο στις εξετάσεις, άλλα και χωρίς μεγαλογιατρούς που θέλουν φακελάκια, χωρίς χρόνους αναμονής και ανασφαλή συνθήκες που σε σπρώχνουν στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς συμμετοχή στα φάρμακα
ΚΑΘΟΛΙΚΗ
χωρίς σεκιούριτι στην είσοδο, χωρίς κανέναν αποκλεισμό και πρακτικά εμπόδια, προσβάσιμη σε όλους και όλες μας: ασφαλισμένες και ανασφάλιστους, ντόπιες, μετανάστες, ρομά. Όχι μόνο για επείγοντα περιστατικά, όχι μόνο για ασθενείς με covid, αλλά για οποιοδήποτε ζήτημα υγείας
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
..και αυτό δε γίνεται μόνο με περισσότερες ΜΕΘ και covid-τεστ. Απαιτεί μια προσέγγιση της υγείας που δε βασίζεται στον έλεγχο των σωμάτων μας. Απαιτεί έναν κόσμο όπου το ΕΣΥ στην πανδημία ΔΕΝ είναι η αστυνομία. Και αυτό κανένα κράτος δεν θα μας το χαρίσει απλόχερα. Ξέρουμε άλλωστε πολύ καλά ότι για τις ζωές μας ψιλοχεστήκανε. Και εδώ βρίσκεται και η μόνη ευθύνη που πρέπει να αναλάβουμε εμείς. Η συλλογική. Για να μην συνηθίσουμε τον θάνατο ως ένα στατιστικό νούμερο, ούτε στα νοσοκομεία, ούτε στα σύνορα, ούτε πουθενά. Να σταθούμε με τους αποκλεισμένους και τις αποκλεισμένες του σήμερα. Να ξανακάνουμε την πρόσβαση στην υγεία κοινωνικό επίδικο, να αγωνιστούμε γι’ αυτήν και να ξαναμεταφέρουμε το κόστος της σ’ όσους μας αρρωσταίνουν: στο κράτος και στο κεφάλαιο.
