ΔΕ 06.11 09:00 Δικαστήρια | Συγκέντρωση αλληλεγγύης στη δίκη για την κατάληψη Terra Incognita
Στις 17 Αυγούστου 2020 η αστυνομία εισβάλει στην κατάληψη Terra Incognita. Η εκκένωση -όπως συνηθίζεται- γίνεται ξημερώματα, μακριά από τα μάτια του κόσμου. Το κράτος -παρά τις καμπάνιες στοχοποίησης των καταλήψεων ως κέντρα ανομίας- στην πραγματικότητα γνωρίζει πως πρόκειται για κάποια από τα ελάχιστα ανοιχτά, ελεύθερα και ζωντανά σημεία μιας μητρόπολης με ελάχιστους δημόσιους χώρους, που κυριαρχείται από το εμπόρευμα, τις περιφράξεις και τα άπιαστα ενοίκια. Γνωρίζει, επίσης, πως υπάρχουν κοινότητες πρόθυμες να υπερασπιστούν τις καταλήψεις, τους κοινωνικούς χώρους, την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και τις δομές του αγώνα. Γι’ αυτό, άλλωστε, κρύβει τους φόβους του πίσω από ασπίδες και… ρολόγια.
Αυτό που φαίνεται να μην γνωρίζει, βέβαια, το κράτος και τα τσιράκια του, είναι ότι η ομορφιά και η δύναμη των καταλήψεων δεν πηγάζει από τα ντουβάρια και τον υλικό τους κόσμο αλλά από τις σχέσεις που δομούνται εντός -και εκτός- τους. Έτσι, κατά την εκκένωση της Terra Incognita, βασικό τους μέλημα ήταν να αδειάσουν τελείως το κτήριο, κλέβοντας, στην ουσία, ό,τι βρήκαν εντός του, όπως τα μηχανήματα της τυπογραφικής κολεκτίβας Druck!, τον εξοπλισμό του γυμναστηρίου, προσωπικά αντικείμενα, από υπολογιστές μέχρι ρούχα, και… -αυτό που στα μάτια τους φαντάζει και το πιο επικίνδυνο- εκατοντάδες βιβλία της δομής βιβλιοθήκης.
Ενάμιση χρόνο μετά, τρομαγμένοι ακόμα από την ανικανότητά τους να κάμψουν τις σχέσεις αγώνα που συγκροτήθηκαν κατά τα 16 χρόνια ζωής της κατάληψης, ξεκινάνε μια διαδικασία κλήτευσης ατόμων σε “προκαταρκτική εξέταση” που λίγους μήνες αργότερα θα μετατρέψουν σε συλλήψεις. Οι συλλήψεις στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο σε δακτυλικά αποτυπώματα που βρέθηκαν σε καποια τυχαία –και απ’ ό,τι φαίνεται ποινικά κολάσιμα– αντικείμενα, όπως αυτά που αναφέραμε παραπάνω. Βιβλία, τετράδια, κουτιά απο μελάνη, τοίχοι, μπουκάλια και μια διακοσμητική γραφομηχανή.
Στις 6.11, λοιπόν, δεν δικάζονται απλά κάποιοι σύντροφοι και συντρόφισσές μας. Δικάζεται η δυνατότητα της αυτοοργάνωσης, η δυνατότητα να στήνεις δομές που θα καλύπτουν ανάγκες πέρα από την λογική του εμπορεύματος. Δικάζεται η επιλογή των ακηδεμόνευτων και αντιθεσμικών κοινωνικών αγώνων, η άρνηση του ατομικού δρόμου για χάρη μιας συλλογικής και αντιιεραρχικής προσπάθειας να τα φέρουμε όλα τούμπα, να μην αρκεστούμε στη μιζέρια, να μην συνηθίσουμε τον θάνατο και την σιωπή. Δικάζεται η προσπάθεια να αγωνιστούμε για μια πόλη που θα μας χωράει όλες, η προσπάθεια να οικοδομήσουμε έναν κόσμο ενάντια στην λογική του κέρδους. Δικαζόμαστε λοιπόν όλες και όλοι εμείς. Και δεν μπορούμε παρά να είμαστε εκεί.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης ΔΕ. 6.11 9:00 πμ Δικαστήρια Θεσσαλονίκης
Καμία δίωξη αγωνιζόμενων – Κάτω τα χέρια από τις κινηματικές δομές και τις καταλήψεις
