Το Δόγμα τάξης και ασφάλειας βρωμάει θάνατο

ΡΟΜΑ 18 ΧΡΟΝΩΝ

ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΜΠΑΤΣΟΥΣ

Αυτός ο κόσμος  περιφρουρεί την ιδιοκτησία πάνω από τη ζωή,  διατρέχεται από το ρατσισμό του ελληνικού λαού,  στιγματίζει τους διαφορετικούς, μιλάει τη γλώσσα της πατριαρχίας μέσα (και έξω) από τις οικογένειες, δεν σταματάει να δημιουργεί συνεχώς πληθυσμούς που περισσεύουν. Και αν χρειαστεί, δεν θα διστάσει να εξοντώσει  κάποιους απ΄ αυτούς, προκειμένου να διατηρήσει την ισορροπία του.

Όσο όμως η κρίση βαθαίνει και όλο και περισσότεροι ωθούνται στην εξαθλίωση, τόσο πιο εύθραυστη θα γίνεται αυτή η ισορροπία. Για αυτό το κράτος θα προσπαθήσει να την διατηρήσει με νύχια και με δόντια. Είτε νομοθετώντας και στέλνοντας την αστυνομία να επιβάλει τον νόμο και την τάξη για να πειθαρχήσουν όσοι διαφεύγουν του κυρίαρχου παραδείγματος, είτε ρίχνοντας στάχτη στα μάτια, οργανώνοντας το θέαμα της «τυφλής δικαιοσύνης», της θεωρίας των δύο άκρων και του «επιτελικού κράτους».

Πίσω από την κρατική πολιτική κρύβεται ο φόβος του απρόσμενου. Ο φόβος ότι ίσως κάποιο «ατυχές συμβάν» γίνει η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι. Από τις απεργίες των ντελιβεράδων και την απεργία των εργατών της Cosco μέχρι τις κατειλημμένες αίθουσες σε σχολεία και πανεπιστήμια και από τις εξεγέρσεις των μεταναστών στα κέντρα κράτησης μέχρι τις αντιδράσεις των Ρομά στους αυτοκινητοδρόμους μετά την δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη, στεκόμαστε στο πλευρό όσων αντιστέκονται στην βαρβαρότητα. Μέχρι οι ζωές των Ρομνί και των Ρομά να έχουν σημασία, μέχρι τα εμπορεύματα να σωπάσουν και εμείς να αρχίσουμε να μιλάμε.

ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑΞΗ ΒΡΩΜΑΕΙ ΘΑΝΑΤΟ